| Miejsce pochodzenia: | Guangdong, Chiny (kontynent) |
|---|---|
| Nazwa handlowa: | tianzhili |
| Cena: | Calculate prices by size and technology |
| Szczegóły pakowania: | Konwencjonalne opakowanie plastikowe pudełko kartonowe z pianki bawełnianej |
| Nazwa produktu: | Szkło szafirowe | twardość: | H9 / HV1800-2200 |
|---|---|---|---|
| Kolor: | jasnych i przejrzystych | Użycie: | Optyczne, optyczne |
| Struktura: | Półkulisty | aplikacji: | Soczewka optyczna |
| High Light: | wypukłe szkło do zegarka,kopułkowy szafir |
||
Czym jest syntetyczny szafir
W 1902 roku francuski chemik Auguste Verneuil opracował proces produkcji syntetycznych kryształów szafiru. W procesie Verneuila , nazwanym jego imieniem, drobny proszek tlenku glinu jest dodawany do płomienia tlenowodorowego , a jest on skierowany w dół przeciw płaszczowi. Tlenek glinu w płomieniu powoli osadza się, tworząc „ bule ” w kształcie łezki z materiału szafirowego. Można dodawać domieszki chemiczne, aby stworzyć sztuczne wersje rubinu i wszystkie inne naturalne kolory szafiru, a ponadto inne kolory nigdy nie widziane w próbkach geologicznych . Sztuczny materiał szafirowy jest identyczny z naturalnym szafirem, z wyjątkiem tego, że można go wykonać bez wad występujących w kamieniach naturalnych. Wadą procesu Verneuila jest to, że wyhodowane kryształy mają wysokie wewnętrzne odkształcenia. Wiele metod wytwarzania szafiru to dziś wariacje procesu Czochralskiego , które wymyślił w 1916 r. Polski chemik Jan Czochralski . W tym procesie maleńki szafirowy kryształ nasienia zanurza się w tyglu wykonanym z szlachetnego metalu irydu lub molibdenu , zawierającego stopiony tlenek glinu, a następnie powoli wycofuje się w górę z szybkością 1 do 100 mm na godzinę. Tlenek glinu krystalizuje na końcu, tworząc długie bułki w kształcie marchwi o dużych rozmiarach do 200 kg masy.
Syntetyczny szafir jest również produkowany przemysłowo z aglomerowanego tlenku glinu, spiekany i topiony (na przykład przez prasowanie izostatyczne na gorąco ) w obojętnej atmosferze, dając przezroczysty, ale lekko porowaty produkt polikrystaliczny .
W 2003 r. Światowa produkcja syntetycznego szafiru wynosiła 250 ton (1,25 × 10 9 karatów), głównie przez Stany Zjednoczone i Rosję. Dostępność taniego syntetycznego szafiru odblokowała wiele zastosowań przemysłowych tego wyjątkowego materiału.
Pierwszy laser został wykonany z pręta syntetycznego rubinu. Lasery tytanowo-szafirowe są popularne ze względu na ich stosunkowo rzadką zdolność do dostrajania do różnych długości fal w obszarze widma elektromagnetycznego czerwonego i bliskiej podczerwieni . Mogą być również łatwo zablokowane w trybie . W tych laserach syntetycznie wytworzone szafirowe kryształy z zanieczyszczeniami chromu lub tytanu są napromieniowane intensywnym światłem ze specjalnej lampy lub innego lasera, aby wytworzyć stymulowaną emisję .
